ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
เข้าใจไหม เข้าใจบ้างไหม
ถึงฉันจะไม่เคยกระซิบออกไป
แต่ในใจตะโกนว่ารัก
กี่ทีที่มองเบอร์เธอจนมันท้อ
ว่าจะโทรไปแล้วก็กดทิ้ง
นอนไม่ค่อยหลับ มันคิดถึงจริงๆ
แต่ยิ่งคิดยิ่ง ฮือ...
กี่วาเลนไทน์แล้วนะที่ผ่านไป แต่ไม่เคยพูดไปให้เธอรู้
ทั้งที่พบกันบ่อย ทั้งที่คบกันอยู่ แต่ดูไกลออกไป
ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้ต่อไป มันหวั่นไหว
กลัวว่าในสักวันเจอะกับคำว่าสาย
ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
เข้าใจไหม เข้าใจบ้างไหม
ถึงฉันจะไม่เคยกระซิบออกไป
แต่ในใจตะโกนว่ารัก
ที่รู้ก็คือว่าใจตัวเองของฉัน
มันบงการให้สารภาพในความรู้สึก ที่เก็บลึก
ให้เธอรู้วันนี้ ว่ารักเธอ
ฟังเพลงจากวิทยุที่เปิดไว้ เป็นเรื่องคนๆ หนึ่งที่ต้องช้ำ
ตอนที่มีโอกาสเขาก็ไม่ยอมทำ มัวแต่รออะไรก็ไม่รู้
เมื่อก่อนเคยคิดว่าพร้อม เคยบอกเธอ แต่ถ้าไปไม่ถึงคงปวดร้าว
หากว่าฉันได้บอก เธอแค่พูดเบาๆ มาบอกอะไรตอนนี้
ไม่อยากให้เป็นอย่างนี้ต่อไป มันหวั่นไหว
กลัวว่าในสักวันเจอะกับคำว่าสาย
ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
เข้าใจไหม เข้าใจบ้างไหม
ถึงฉันจะไม่เคยกระซิบออกไป
แต่ในใจตะโกนว่ารัก
ที่รู้ก็คือว่าใจตัวเองของฉัน
มันบงการให้สารภาพในความรู้สึก ที่เก็บลึก
ให้เธอรู้วันนี้ ว่ารักเธอ
เป็นคำๆ เดียวแค่เท่านั้นเอง
พูดไปแล้วถ้าผลเป็นอย่างไร
คำตอบจากเธอจะดีร้ายเพียงใด
ดีกว่าบอกไปตอนที่เธอไม่อยู่ฟัง
ไม่รู้ว่าเธอได้ยินมันบ้างหรือเปล่า
(เคยได้ยินบ้างไหม)
เข้าใจไหม เข้าใจบ้างไหม
(เธอจะเข้าใจบ้างไหมที่ฉันไม่เคย กระซิบออกไป)
ถึงฉันจะไม่เคยกระซิบออกไป แต่ในใจตะโกนว่ารัก
ที่รู้ก็คือว่าใจตัวเองของฉัน
มันบงการให้สารภาพในความรู้สึก ที่เก็บลึก
ให้เธอรู้วันนี้ ว่ารักเธอ
อยากบอกเธอตอนนี้ว่ารักเธอ